Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα
ΕΡΠΗΣ ΓΕΝΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ
Παρουσιάζεται σαν άθροισμα φυσαλίδων πάνω σε ερυθρή πλάκα. Ο απλός έρπητας δεν αφήνει ανοσία και έτσι δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που υποτροπιάζει.
Οφείλεται στον ιό του απλού έρπητα τύπου ΙΙ. Αφορμή για υποτροπές είναι η έμμηνος ρύση, ψυχικό και σωματικό στρες, οι μικροβιακές λοιμώξεις, η γρίππη κλπ.
ΣΥΦΙΛΙΣ
Νόσος λοιμώδης και μεταδοτική. Οφείλεται στο μικρόβιο treponema palidum (ωχρά σπειροχαίτη) και μεταδίδεται με την σεξουαλική επαφή. Πύλη εισόδου του μικροβίου μπορεί να είναι οποιοδήποτε μέρος του σώματος ή των βλενογόνων που υπάρχει λύσις της συνέχειας, δηλαδή μικροτραυματισμός. Στο σημείο που εισέρχεται η σπειροχαίτη σχηματίζεται το έλος ενοφθαλμισμού (έλκος, πληγή στο χρώμα του μυός).
Θεραπεία υπάρχει ριζική, απαιτείται όμως πολύ προσεκτική παρακολούθηση από έμπειρο δερματολόγο για αρκετό καιρό μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας.
ΒΛΕΝΟΡΡΟΙΑ (ΓΟΝΟΚΟΚΚΙΚΗ ΟΥΡΗΘΡΙΤΙΣ)
Πάθηση που προκαλείται από το γονόκοκκο. Λίγες μέρες μετά από την σεξουαλική επαφή, εμφανίζεται υγρό πηκτό και συνήθως συνεχές και άφθονο από την ουρήθρα.
Μετά από καλλιέργεια δίδεται ειδική θεραπεία. Απαιτείται παρακολούθηση για τουλάχιστον ένα τρίμηνο για βεβαίωση πλήρους εξάλειψης.
ΜΗ ΓΟΝΟΚΟΚΚΙΚΗ ΟΥΡΗΘΡΙΤΙΣ
Ουρηθρίτιδα που μοιάζει με βλενόρροια, όμως το έκκριμα από την ουρήθρα δεν είναι πυκνό, δεν είναι συνεχές και είναι πολύ ήπιο. Προκαλείται κυρίως από χλαμύδια και ουρεάπλασμα ή μυκόπλασμα.
Της θεραπείας πρέπει να προηγείται πάντα καλλιέργεια σπέρματος ή εκκρίματος στους άνδρες και κολπικού και τραχηλικού εκκρίματος στις γυναίκες για ταυτοποίηση του υπεύθυνου μικροβίου, έτσι ώστε να δοθεί η κατάλληλη αντιβίωση.
ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΑ
Μόλυνση που οφείλεται στον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων HPV. Εμφανίζεται σαν εκβλαστήσεις του δέρματος κυρίως στην περιγεννητική περιοχή, πέος, βάλανο, ουρήθρα, κοιλιακή περιοχή, άνω τριτημόριο μηρών, χείλη αιδοίου, κόλπο και περιπρωκτική περιοχή. Στους άνδρες είναι εμφανές, όχι όμως και στην γυναίκα που μπορεί να εμφανιστεί και στον κόλπο ή τράχηλο της μήτρας.
Στους άνδρες ο ιός δεν προκαλεί κάποια παρενέργεια, ενώ στις γυναίκες λίγοι υποτύποι του ιού είναι συνδεδεμένοι με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου τραχήλου της μήτρας. Για το λόγο αυτό θεωρείται σωστό από τις γυναίκες να γίνεται ταυτοποίηση του ιού από ειδικά εργαστήρια.
Η θεραπεία αποσκοπεί να εκριζώσει αυτές τις εκβλαστήσεις, αφού δεν υπάρχει φάρμακο που θα σκοτώσει τον ιό. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως για τουλάχιστον ένα χρόνο ο ιός παραμένει δραστήριος και μπορεί παρά τις θεραπευτικές επεμβάσεις να δίνει γένεση σε νέες βλάβες. Θεραπευτικά χρησιμοποιούνται, λοιπόν, τόσο κρέμες, όσο και επεμβατικές μέθοδοι όπως διαθερμοπηξία, κρυοπηξία, laser.